Felinoterapia, tuż obok dogoterapii oraz hipoterapii, jest jedną z ogólnie dostępnych w Polsce metod terapii, w której biorą udział czworonogi. Opiera się ona na spotkaniach pacjenta z kotem. Z racji tego, że pupil ten cechuje się łagodnym sposobem istnienia, a jednocześnie jest niezbyt kłopotliwy, doskonale sprawdza się w kuracji, pozytywnie wpływając na całkowity stan fizyczny i możliwości kognitywne. Uczestniczyć w niej może w zasadzie i dziecko, i dorosły. Wyjątkiem są persony uczulone na futro tego gatunku.
Felinoterapia może odbywać się na różne sposoby. Za każdym razem jednak metoda jest dobierana jednostkowo tak, by mogli skorzystać na niej zarówno pacjenci, jak i samo zwierzę. Zajęcia z pupilami opierają się zazwyczaj na ich głaskaniu, tuleniu, czy aktywnej rozrywce. Czasami podopieczni mogą uczestniczyć w czynnościach pielęgnacyjnych, a także serwowaniu im posiłków, co wspiera adaptację w nowym środowisku oraz pomaga w budowaniu przeświadczenia o osobistej wartości.
Co Twoja pociecha zyskuje, bawiąc się z kotem?
Badania naukowe wielokrotnie dowiodły, że nawet sama obecność kotków może dawać kilku- oraz kilkunastolatkom morze korzyści, nie tylko w zakresie poprawy całościowego nastroju, lecz również w kwestii konkretniej sprecyzowanych płaszczyzn. Pobyt ze zwierzęciem sprzyja pokonywaniu problemów z porozumiewaniem się, wspiera rozwój wyrażania uczuć w relacjach z ludźmi, a także obniża poziom stresu. Przez to, że rzutuje na poprawę postaw społecznych, felinoterapia zalecana jest przede wszystkim dzieciom z upośledzeniem w zakresie ruchu i możliwości intelektualnych, w tym z zaburzeniami autystycznymi oraz zespołem Downa.
Felinoterapia daje świetne rezultaty w przypadku osób starszych, również z chorobami długotrwałymi. U uczestników zauważono obniżenie ciśnienia krwi, cofnięcie się stanów depresyjnych, a także wzrost percepcji. Przez to wspomniany rodzaj leczenia coraz częściej dostępny jest nie tylko w hospicjach, lecz również w szpitalach oraz w placówkach rewalidacyjnych.
Leave a Reply